Ik twijfelde of ik dit wel op mijn blog moest zetten. Ik wil geen politiek medium worden, ik blijf immers een travel blog. Echter deze politieke gebeurtenis kan een grote impact op mijn leven hier hebben. Als je meer informatie wilt hebben waarom deze protest mars werd gehouden, ga dan hier heen en voor nieuws coverage, klik dan hier. Ik zal meer een verslag geven hoe mijn dag er heeft uitgezien.
Voor Hilton Hotel
Om 11 uur was ik voor het Hilton hotel op Park Lane. Er waren al veel mensen te been op dit kleine plein. Ik had nog geen enkel protest matiriaal bij me dus dat was mijn eerste taak voor vandaag om daar wat van te vinden. Dit was echter niet zo moeilijk. Al snel had ik een button en een kleine vlag met de tekst I am not a bargaining chip en een sticker (dat ik al snel weer verloren was) met de tekst I love refugees. Het was al snel duidelijk dat vandaag in het teken zou staan van liefde en van eenheid. Mensen zijn nu al zo vriendelijk en vrolijk samen.
Klein meisje vraagt de prime minister of haar vader mag blijven
Om 11:30 uur begon de menigte eindelijk te bewegen. En deze menigte was gigantisch, ik heb geen idee van aantal maar waar ik ook keek zag ik mensen met Europese vlaggen. Van Hyde Park tot aan Piccadilly Circus zag ik mensen naar Parliament Square aan het lopen. Er waren zelfs nog mensen uit de parkeergarage aan het komen. Ik liep naast een klein meisje, zij heeft een Europese vader en ze is bang dat haar vader straks terug moet naar het land waar die vandaag komt als Brexit in werking wordt gesteld. Dit is eigenlijk de situatie waar iedere Europeaan mee zit op moment. Onzekerheid over hun toekomst.
Drum groep dat de sfeer erin houdt
De tocht naar Parliament Square was schitterend. Het weer was perfect met alleen maar zon. Ik liep achter een drum groep die ons lekker vol met energie bleef pompen en ons ook lekker liet swingen. Mensen waren vrolijk en er was geen sprake van enige ophef. Parliament Square was zelfs nog te vol om iedereen binnen te laten. Gelukkig wist ik nog het plein op te komen om naar wat politieke speeches te luisteren. Ik betwijfel het of er echt iets gaan veranderen maar ik weet zeker dat het hier wat menselijker gaat worden uiteindelijk.
Dansen op straat
Toen ik besloot om terug te gaan ontdekte ik een groep mensen die aan het dansen waren op straat. Iemand had een geluidsinstallatie meegenomen op zijn fiets. De muziek keuze van deze DJ was briljant en iedereen kon samen hun zorgen over een Brexit weg dansen. Lekker in het zonnetje kwam iedereen samen om te dansen op straat.
Onderweg met de dansende menigte naar Trafalgar Square
Echter we konden hier niet al te lang blijven want de politie wou ons weg hebben. Gelukkig boden ze ons een alternatief aan. Dus zo liepen met onze eigen stoet vanuit het Parliament naar Trafalgar Square. Dit werd onze nieuwe dance spot. Toeristen maakte ondertussen foto’s van ons en levende standbeelden begonnen mee te dansen. Een lekker gevoel om je dag af te sluiten met dansen, vrolijkheid en liefde. Het is prachtig om al deze nationaliteiten zo eensgezind samen te zien komen. Het originele idee waarom we de EU hebben. Nooit meer een WWIII.
