In mijn vorige artikel kon je lezen over mijn ervaringen in Peru. In deze post zal ik je vertellen wat er gebeurde toen ik ging hiken gedurende slecht regenachtig weer in Taiwan. Deze hiking trip is één van de meest memorabele hikings trips, maar ook eentje waar we behoorlijk wat geluk hadden gehad.
De start
Toen ik wakker werd in de ochtend was ik niet eens zeker of we deze hike wel zouden doen. Ik vroeg aan me vrienden of ze nog steeds wouden gaan hiken. Het weer was redelijk slecht en de weersverwachtingen waren niet hoopgevend. Ik was net de dag ervoor teruggekomen van mijn hiking trip, waar ik de hoogste berg van Taiwan heb beklommen. Ik dacht dat het dus beter zou zijn om deze trip te annuleren. Echter mijn 3 andere vrienden waren zeer gemotiveerd, dus dan toch maar mijn regenkleding aantrekken en op pad gaan naar het afgesproken meeting point.
Het begin van de trip ging verbazingwekkend goed. Het was nat, maar we liepen in een redelijk tempo en de omgeving was prachtig en afgelegen. Dit veranderde toen we aankwamen bij de eerste rivier die we over moesten steken. Door de regen stond de rivier hoger dan normaal, wat de oversteek een stuk lastiger maakte. De paar stenen die nog zichtbaar waren, waren zeer glad. Ik besloot om mijn schoenen uit te doen en al wadend door de rivier te gaan. Echter ik verloor mijn balans in het midden van de rivier waar de stroming het snelst was. Daarnaast glipte ook nog mijn bergschoenen uit mijn handen. Ik zag de rivier mijn schoenen meenemen. Gelukkig was Illia, één van mijn vrienden, al aan de overkant. Hij reageerde snel en alert en was nog net in staat om mijn schoenen uit de rivier te plukken voordat ze helemaal waren meegenomen.
Een nieuw gevecht
Na de eerste oversteek hadden we nog twee oversteken te gaan. Gelukkig overwinden we dit gevecht van de rivier en naast extra nat te zijn geworden konden we nu rustig het pad blijven volgen. Dit veranderde wanneer we een nieuw gevecht moesten overwinnen. Het gevecht tegen de klok. Het oversteken van de riviers had ons veel kostbare tijd verloren. We stonden in de middle of nowhere en teruggaan was geen optie. Daarnaast waren we er ook niet zeker van of we wel op het juiste pad zaten en het zag er naar uit dat het nog steeds een hele tijd zou duren voordat. We hadden maar één keuze. We kwamen aan op een kruispunt en moesten één richting kiezen en die richting recht uit blijven lopen zolang we konden.
Nadat we onze keuze hadden gemaakt moesten we nog haast maken ook. Het begon donker te worden en het zag er niet naar uit dat we iets van beschaving snel zouden zien. Als het volledig donker zou worden wist dat onze enige oplossing een overnachting in het bos zou betekenen. In het donker in dit natte en gladde weer over de berg lopen is geen optie. Ons gekozen pad geen stijl naar beneden, wat gelukkig een goed teken is aangezien beschaving meest aan de voet van een berg is en inderdaad gelukkig vonden we een weg helemaal beneden.
Terug naar beschaving
Ik wist vanaf dit punt waren we veilig. We hoefden op zijn minst niet in het bos te overnachten en we hoefde alleen de weg te volgen. Het duurde nog 30 minuten voordat we het eerste huis zagen, dit huis leek zelfs op een spookhuis. Na dit huis ging het vrij snel en niet veel later kwamen we aan in het eerste dorp en zagen we ook de eerste vissers. Na nog een uur en wat dorpjes te hebben gepasseerd kwamen we aan bij de hoofdweg waar we een bus terug naar Taipei konden nemen.
Deze hiking trip was een memorabele en fastische trip, zou ik dit toch nooit meer zo doen. Doe nooit een lange, nieuwe hike, in zulke weersomstandigheden.