In mijn eerste artikel over geluk tijdens het reizen zal ik vertellen over mijn ervaring in Peru. In 2009 ben ik met mijn middelbare school naar Peru geweest. Dit is een reis geweest die mijn leven veranderd heeft en ik verslaafd ben geraakt aan het reizen. Echter we hebben ook een hoop geluk gehad tijdens deze reis.
Op vrijdag ochtend verlieten we Lima en vertrokken we naar de woestijn. In de begin van de middag kwamen we aan bij een wegrestaurant in de middle of nowhere. De meiden werd verteld in het restaurant te blijven terwijl wij, als de jongens, op pad zouden gaan om nog wat essentiele producten in te kopen voor onze camping trip in de woestijn.
Kogelgat in taxi
Daar staan we dan, langs de kant van de weg in de middle of nowhere aan het begin van ons woestijn avontuur. We proberen een taxi te vinden. Uiteindelijk vonden we twee taxis die ons naar het centrum van het dichtsbijzijnde stadje wouden brengen. Dit was het begin van ons nieuwe avontuur. We manouvreerde onszelf in de taxi en ontdekte dat de achterruit een kogelgat bevat. De verhalen van de taxi chauffeur bevestigde ons dat dit niet het veiligste gebied van Peru was.
In het centrum was het essentieel om dicht bij elkaar te blijven. Doordat we ons nog niet heel erg bewust waren van het gevaar in dit soort stadjes, liepen we vrij vrolijk door het centrum en waren we totaal gefascineerd bij de lokale markt. De markt was druk, lawaaierig en bevat een mix aan geur van fruit, groente en vers geslagd vlees. Aan het einde van deze markt vonden we de spullen die we nodig hadden en konden we terug naar de taxi chauffeur.
Blij op de markt
Aangekomen bij de taxi realizeerde we dat we toch niet alles hadden. Dus onze gids ging terug naar een winkel om de laatste benodigdheden te kopen. In de tussentijd pakte de taxi chauffeur er een gummiknuppel uit de auto en begon al dreigend rond de auto te lopen terwijl die de gummiknuppel in de lucht zwaaide.
Gelukkig kwam onze gids snel terug en waren we in staat om terug te gaan naar het wegrestaurant dat iets buiten het stadje lag. We kwamen hier veilig aan en het enige wat mis was gegaan was dat onze alcohol om ons kookvuur mee te maken was gestolen. Ik realiseerde me niet in wat voor een gevaarlijke situatie we ons hadden begeven totdat we het verhaal aan de rest van de groep vertelde. Maar ook toen leek het allemaal wel mee te vallen.
Totdat een jaar later ik het volgende nieuwsbericht over een groep scholieren las die een soort zelfde reis hadden gedaan als ons. Deze groep scholieren was beroofd indezelfde woestijn waar wij gecampeerd hadden, er was een vuurgevecht geweest en één van de docenten was geraakt in zijn knie. Na het lezen van dit nieuwsbericht realiseerde ik me hoeveel geluk we hadden gehad die dag.
