Mijn vrienden weten ik van hiken hou. Eén van de dingen dat iedereen kan krijgen gedurende een hiking trip is hoogteziekte. Hoogteziekte is iets wat je kan krijgen als je meer dan 1000m stijgt op een dag. Daarnaast is de kans groter dat gezonde en fitte mensen dit krijgen i.p.v. minder fitte mensen. De reden hiervoor is dat fitte mensen nu eenmaal sneller klimmen dan minder fitte mensen.
Ik heb nu één keer in mijn leven last gehad van hoogteziekte, en ik heb toch verschillende hikes mogen doen. Mijn persoonlijke ervaring met hoogteziekte was op Mt. Meru in Tanzania. De eerste dag klimde we van 1400m naar 3500m, tot aan de Saddle hut. De volgende dag klomde we van de Saddle hut naar de top, 4566m. Het begin van deze dag ging prima. Het was 2 uur ’s nachts en samen met onze zaklamp klimde we de berg op.
Alleen het laatste gedeelte voelde ik dat ik last begon te krijgen van hoogteziekte. Ik begon duizelig te worden, me licht in mijn hoofd te voelen en had het gevoel dat ik ieder moment kon overgeven. Het beste wat je dan kan doen is terug naar beneden gaan, echter we waren nu bijna op de top en precies op tijd om de zonsopgang vanaf daar te kunnen zien. Uiteindelijk haalde ik de top en het uizicht was schitterend. Je kon de hele savanna over kijken en in de achtergrond stond de Kilimanjaro met de zonsopkomst. Echter mijn lichaam was iets minder blij en ik moest toch een beetje overgeven uiteindelijk. Ik voelde bij iedere stap toen we afdaalde dat mijn lichaam beter begon te voelen.
Ik herkende op Mt. Fuji in Japan een vrouw die in een soort zelfde situatie verkeerde als ik op Mt. Meru. Toen ik afdaalde vanaf de top van Mt. Fuji zag ik een vrouw zitten en ze zat maar een beetje voor zich uit te staren. Ze zag er niet goed uit. Nadat ik met haar sprak, vertelde ze me dat ze aan het wachten was voor haar vrienden want ze was niet in staat om zelf naar beneden te gaan omdat ze zich niet lekker voelde. Ze had haar vrienden verteld dat ze al naar beneden zou gaan. Echter toen ze begon te lopen kwam ze erachter dat ze zich echt totaal niet goed voelde.
Samen met 2 andere backpackers haalde we haar over om samen met ons naar beneden te gaan. Al ondersteunend wisten we haar naar beneden te krijgen. Hoe verder we afdaalde hoe beter ze werd. De laatste kilometer was ze zelfs weer aan het lachen en voelde ze zich echt stukken beter. Dus eigenlijk het beste en enige wat je kunt doen tegen hoogteziekte is weer terug naar benden gaan. Laat je lichaam wennen aan de hoogte, en wanneer je lichaam gewend is dan kun je weer verder omhoog klimmen.