Mijn eerste ervaring met liften was in Japan. Voor mij voelde het logisch om te starten met liften in Japan. Reizen in Japan is duur en het is één van de veiligste landen ter wereld. Echter toen ik aankwam in Japan verklaarde mensen me voor gek. Japanners zijn heel erg op hun eigen en de meeste weten niet eens wat liften is. Andere reizigers in het hostel dachten in ieder geval dat het onmogelijk zou zijn.
Start van een nieuw avontuur
Gedurende mijn verblijf in Tokyo had ik wat online onderzoek gedaan. Ik kwam erachter waar ik het beste mijn lift avontuur kon beginnen, en ik nam wat karton mee naar het hostel vanuit Akihabara. De eigenaar van het hostel schreef zelfs Kyoto in het Japans op mijn karton zodat ik klaar was om te gaan.
In de ochtend ging ik enthousiast maar ook gespannen naar mijn liftspot. Het was lastig om deze plek te bereiken, ik moest over wat hekken klimmen en uiteindelijk belande ik op een parkeerterrein naast de snelweg. Er kwamen een hoop vrachtwagens door dit parkeerterrein, alleen niet zoveel auto’s. Ik begon me af te vragen of dit wel het beste punt was om mijn avontuur te starten. Heel lang hoefde ik me dit echter niet af te vragen. Binnen 20 minuten had ik mijn eerste lift.
Mijn twee kartonnen bordjes
Gedurende de eerste tocht had ik niet heel veel aanspraak met mijn bestuurder, dan merk je toch dat Japans in de verste verte niet op een Westerse taal lijkt. Maar hij nam me mee ne bracht me net buiten Tokyo. Hier was een veel groter parkeerterrein met verschillende restaurants en winkels. Vanuit hier ging het ook vrij soepel om een nieuwe lift te vinden. Binnen 15 minuten zat ik bij een lief stel in de auto. Zij waren zeer geïnteresseerd in mijn reis en ze hadden ook heerlijk eten wat ze met me deelden.
Nog wat liften te gaan
Het stel bracht me helemaal naar Toyota. De plek waar ik nu beland was zag er oké uit. Het was niet zo groot als het parkeerterrein net buiten Tokyo maar er waren nog steeds genoeg mensen die hier langs kwamen. Echter na een uur had ik nog steeds geen lift te pakken en begon ik me toch wel wat zorgen te maken. Het begon donker te worden en wat als ik nu geen lift kon krijgen voordat het donker werd. Dus dan maar een nieuw plan bedenken. Ik pakte een extra stuk of karton en zocht op de kaart hoe je Osaka in het Japans schreef. Ik schreef dit op het bord en vroeg mensen of ze dit konden lezen, en gelukkig konden ze dat.
Hij was zeer vriendelijk…
Dus nu had ik 2 stukken karton, één met Osaka en één met Kyoto. Na 30 minuten kwam er eindelijk een jonge man, ergens eind 20, die me wel mee wou nemen naar Kyoto. Dit was zeer goed nieuws, dit betekende dat ik sowieso naar Kyoto zou gaan vandaag. Hij zette me zelfs af midden in het centrum, niet zo ver verwijderd vanaf het hostel waar ik die avond zou slapen. Hij was zeer vriendelijk en ook erg geïnteresseerd in onze Westerse cultuur.
Dit was mijn eerste ervaring met liften en het was schitterend. Het is vrij beangstigend om niet te weten of je wel op je eindbestemming komt die dag, maar je ontmoet ook zoveel prachtige mensen. Zolang je maar flexibel bent is dit zeker een manier die ik mensen aanraadt om te reizen. Zorg er echter wel voor dat je karton bij je hebt met een stift zodat je de plaats in de lokale taal kan opschrijven waar je naar toe wilt. Dit bespaart je een hoop problemen, zeker in een land met een totaal andere taal en waar ze niet bekend zijn met het fenomeen liften.
In Kyoto voor dinner
[fb_button]
